Zapamietane sprzed 30 lat

             
30 lat temu bylam rowiesniczka mojej corki, Juli. Co pozostaje w pamieci 6 latki?
13 grudnia 1981 roku jestesmy same z mama. Tata w tamtych latach pracowal w Niemczech Zachodnich, przyjezdzal do domu na kilka tygodni po czym wyjezdzal do pracy za godziwsze wynagrdzenie.
W dniu wybuchu stanu wojennego przebywal na terenie Niemiec.
Pamietam fragmenty  przemowienia Generala Jaruzelskiego w telewizji, za duzo z tego nie rozumialam ale czulam zdenerwowanie mamy i jej obawy o tate. Pamietam duzo sniegu i czolgi, ktore widzielismy na sasiedniej ulicy.
Wszyscy uspakajali sie nawzajem, w zwiazku ze mieszkalismy na terenie Osrodka Dla Dzieci Niepelnosprawnych Ruchowo czulismy sie jako tako bezpieczni.
Pamietam wizyte babci i dziadka, przyjechali do nas ze Szczecina. Siedzili w kuchni razem z mama. Ja w tym czasie malowalam rysunki dla taty w duzym pokoju  ( mialam kolorowe pudelko po margarynie, w ktorym zbieralam rysunki dla taty)  Pamietam jak zaczeli sie klocic, mama zamknela drzwi do pokoju, abym nie musialam sluchac ich sprzeczki. Podsluchiwalam. Dziadek krzyczal : " Jacek bedzie najwiekszym idiota jak teraz wroci, jak tylko sie uspokoji na pewno da znac, nie martwcie sie o Niego!!!On tam zostanie, za jakis czas do niego pojedziesz!" Mama z babcia plakaly. Mama mowila "Jacek wroci!!!" Potem pojechali do domu aby zdarzyc przed godzina policyjna.  Kilka minut po ich wyjezdzie slyszymy trabienie samochodu po domem. Tata wrocil!!!!!! Mineli sie z dziadkami. Tata opowiadal ze podjechal na Plac Orla Bialego w Szczecinie pod mieszkanie dziadkow i trabil, ale nie wszedl  do gory, bal sie zostawic samochod.
Pamietam, byl zaladowany po dach. Ojciec wszystkie zaoszczedzone  pieniadze zamienil na jedzenie, ciuchy, podstawowe artykuly potrzebne do zycia. Jechal cala droge z niedomknietym bagaznikiem, pamietam zmarzniete banany i manadrynki. Caly przedpokoj i duzy pokoj mielismy zaladowany roznymi produktami. Kaszki bananowe ( tyle tego bylo, ze do dnia dzisiejszego nie lubie bananow:), kawy, herbaty, cukier, bele z materialami ( szczegolnie pamietam czerwony jeans, chyba byl tez zielony?), proszki do prania, w sczegolnosci pamietam kolorowe waciki do zmywania makijazu, rozowe, zielone, niebieskie. Oj, jakie to wszystko bylo kolorowe!
Mama miala racje, tata nie wytrzymal niepewnosci, nie mial z nami zadnego kontaktu. Opowiada, ze decyzje podjal szybko. Poinformowal swojego pracodawce, o natychmiastowym wyjezdzie, zrobil zakupy i wrocil do Polski.
Niestety Tata czesto zaluje swojej decyzji. Przez 30 lat duzo w Polsce sie zmienilo, jest kolorowo, mozna kupic wszystko to co w innych krajach europejskich. Jednak sredni Kowalski w dalszym ciagu ma trudnosci aby zwiazac koniec z koncem.
Jak potoczylyby sie nasze losy, gdyby tata nie wrocil?
Zapewne nie bylabym dzis tym kim jestem!